Neemt elk wijngebied in zijn marketingstrategie graag de lokale wijn-spijscombinaties mee, nergens is de uiteindelijke ervaring hiermee zo goed als in de Elzas.
De streek telt maar liefst 26 restaurants met (een) Michelinster(ren), terwijl het eten in de vele Elzasser winstubs of wistubs ook al zo lekker is. Ik genoot ervan tijdens een studiereisje, samen met de sommeliers Saskia Schurink (HanTing Cuisine, Den Haag), Björn Cocu (L’Epièce, Eindhoven), Jaco van Hensbergen (Parkheuvel**, Rotterdam), Ruben Kwakman (Cordial*, Oss), Mitchell Lighthart (Boreas**, Heeze) en Edwin Raben (Edwines).
Spijssuggestie
Wijn en spijs zit de Elzassers in het bloed. Zo had Jean Dirler van Domaine Dirler-Cadé (importeur: Okhuysen) bij elke wijn – en dat zijn er nogal wat – een andere spijssuggestie. Wat zijn die wijnen goed, bijvoorbeeld Riesling Grand Cru Kessler (2010 en 2008) en Muscat Grand Cru Saerling 2010. “Lekker bij zalm met dille of bij zachte geitenkaas met bieslook.”
Paddenstoelen
Oktober is het hoogseizoen voor paddenstoelen, dus kwam elke dag wel een mooi gerecht met deze herfstgroente uit de bossen van de Vogezen op tafel. Pinot gris bleek de beste keuze bij cèpes des Vosges, zoals ze eekhoorntjesbrood in de Elzas noemen. Pinot gris past net zo mooi bij paddenstoelen als gewurztraminer bij curry. Een erg lekkere was Pinot Gris Cuvée des Comtes d’Eguisheim 2007 van Domaine Léon Beyer. Dit is een droge wijn met spannende aroma’s van citrusschilletjes, karamel en een mooie kruidigheid. (Importeur: Heeren van Heusden.)
Wijnhuizen
Mooie wijnhuizen bezochten we ook. Wat een imponerende kracht heeft Domaine Trimbach. Structuur voor alles, lijkt er het motto als het de rieslings betreft. Ze zijn streng, droog en compromisloos. De beste wijnen, zoals de Cuvée Frédéric Emile en de Clos Sainte Hune, kunnen dan ook minstens 15 jaar rijpen. (Importeur: Walraven Sax.)
Veel milder, subtieler en ronder is de wijn van Domaine Bott-Geyl (veertien hectare), die net als Dirler-Cadé biodynamisch werkt. De basiswijnen zijn al zeer prettig, terwijl de grands crus (Schlossberg, Schoenenbourg, Furstentum, Sonnenglanz, Mandelberg) elegant en verfijnd zijn. (Importeurs: Henri Bloem en Jos Rijnaarts.)
Jean-Louis et Fabienne Mann
Domaine Jean-Louis et Fabienne Mann was het onbekendste adres in het programma, maar niet bepaald de minste. Het kleine familiebedrijf (9 hectare) bezit een grandcru-wijngaard op de Pfersigberg en maakt daarnaast onderscheid tussen een groot aantal verschillende lieux-dits (percelen) met elk hun eigen (bodem)kenmerken. Mann maakt gulle, verleidelijke terroirwijn van onder meer riesling, pinot gris, auxerrois, gewurztraminer en pinot noir. Pfersigberg is één van de locaties waar in de toekomst voor het eerst pinot noir als grand cru op de markt mag worden gebracht. De Pinot Noir Chemin de Pierres is verrukkelijk fruitig en zacht, maar met een serieuze structuur en intensiteit. Het geheim schuilt in de lage opbrengst (30 hectoliter per hectare) en de rijping gedurende een jaar op oude vaten uit de Champagne, waar Jean-Louis in de leer was. Vandaar ook dat zijn Crémant Extra Brut zo lekker is. Gemaakt van 60 procent pinot noir en 40 procent auxerrois. Daarbij wordt alleen de eerste persing gebruikt, terwijl een deel van de basiswijn rijpt op houten vaten. (Importeur: Mann Fine Wines, geen familie overigens.)
Tot slot: Vorbourg is ook een wijnberg die op de nominatie staat om in de toekomst pinot noir met de classificatie grand cru te mogen voortbrengen. René Muré is één van de (biologisch werkende) wijnmakers die mooie pinot noir maakt, en ook goede riesling trouwens. (Importeur: De Geluksdruif.)