Penfolds presenteerde zijn ‘icon & luxury'-wijnen vlak na de ‘en primeur’-proeverijen van grands crus van de Bordeaux.
Dat was geen toeval. En het was ook niet toevallig dat tijdens de presentatie via webcast vooral vragen uit ondere andere Shanghai live werden beantwoord door wijnmaker Peter Gago. China is immers de belangrijkste markt geworden voor de Blue chip-wijnhuizen en de doelgroep van het topsegment kan zijn euro ook maar één keer uitgeven.
Als de bonus al is besteed aan een kistje Lafite of Pétrus, dan kan de Penfolds BIN 95 Grange Shiraz 2006 nog zo lekker zijn, de interesse in de beroemdste Australische wijn zal minder zijn.
Gelijk klaar
Voordeel van Penfolds Grange is dat de wijn zodra hij is gelanceerd, ook echt bestaat. De wijn is klaar, gebotteld en te koop. Ik neem aan dat je bij je vaste leverancier een proeffles kunt kopen voordat je besluit om een paar kisten Grange in de kelder te leggen.
Dat kun je bij de grand crus in de Bordeaux vergeten. Lafite en Pétrus liggen nog vele maanden op vat en het is bovendien volstrekt onduidelijke welke vatmonsters er aan de proevers zijn voorgezet. Goedbeschouwd is het een belachelijk systeem.
Het is als trouwen in gemeenschap van goederen met een partner die je alleen kent van horen zeggen.
Jaargangen
Penfolds Grange 2006 wordt omschreven als een klassiek jaar (wat meestal betekent: mooi maar niet perfect) en in karakter als iets tussen die van 2002 en 2004 in. Deze twee jaargangen heb ik (toevallig) eerder bij de lanceringen ervan mogen proeven en als mijn smaakgeheugen me niet in de steek laat is 2006 in mijn beleving de beste van de 3, ook al staan 2002 en 2004 als oogstjaren op papier hoger aangeschreven.
Ik heb vooral het idee dat 2006 veel expressiever en aromatischer is dan 2002 en 2004.
Shiraz
Van de overige wijnen die op 12 mei werden gelanceerd in House of Amsterdam aan de Herengracht staken de Magill Estate Shiraz 2008 en de BIN 707 Cabernet Sauvignon 2008 er wat mij betreft bovenuit. Oogstjaar 2008 mag down under geen makkelijk wijnjaar zijn geweest – vooral een hittegolf van 2 weken rond de oogsttijd was ongewenst - beide wijnen zijn wat mij betreft nog nooit zo lekker geweest.
De Shiraz op Magill Estate is vóór de hittegolf geoogst. Dat is niet gelukt met al het cabernet-fruit (uit diverse regio’s) voor de BIN 707, maar wat een intens aromatische, florale (lavender!) en tegelijk stevige en levendig frisse wijn is dit geworden.
Crus Bourgeois
Ondertussen heb ik in de Médoc onlangs weer gemerkt dat je in de subtop best moet zoeken naar écht lekkere wijn. Na het proeven van een hele reeks Crus Bourgeois 2008 (geen topjaar) kreeg je het idee het bekorten van de voorgeschreven 18 maanden houtrijping de wijnen een stuk fruitiger en frisser zou hebben gemaakt. Maar dat mag dan weer niet in Frankrijk.
Mooiste wijnen tijdens het bezoek gedronken: La Réserve de Léoville-Barton 2004 (deuxième grand cru), La Tour de By 2008 (onafhankelijke cru), Château Clauzet 2005 en 2003 (cru bourgeois), Château du Glana 2007 en 2004 (onafhankelijke cru) en de bio-dynamische crus artisan Quintessence du Château des Graviers 2006.