Over brouwers en binding

Van de week mocht ik de sleutels van mijn nieuwe auto in ontvangst nemen. Een heugelijk moment.

Wel moest ik meteen garanderen dat ik gedurende de komende 5 jaar alleen bij Shell tank. Doe ik dat niet, dan krijg ik een forse boete. Uiteraard tekende ik, ik wilde de auto graag. De motor van de auto heb ik in bruikleen. Als ik niet langer bij Shell tank moet ik die weer inleveren.

Verder mogen er alleen stickers van Shell op de auto geplakt worden en moeten ook de olie, remvloeistof en banden van Shell gebruikt worden. En als ik in de toekomst de auto verkoop moet de nieuwe eigenaar beloven alleen maar bij Shell te tanken.

Brouwerijen
Onzin? Absurd? Mwah, praktijk van de dag in de horeca. Als ik het woord brouwerij hoor of lees, denk ik gelijk aan de zin: can’t live with them, can’t live without them. Afspraken met een brouwer zijn noodzakelijk omdat de meeste bedrijven niet zonder het veelbestelde drankje met schuimkraag kunnen. Een noodzakelijk kwaad omdat er al snel veel meer binding is: voor wat betreft het pand, de apparatuur, de afnameverplichting, installaties, borgstelling en financiering. Hoe afhankelijk kun je zijn van één partij?

Aan de andere kant is er vaak sprake van krokodillentranen. Menig ondernemer is maar wat blij dat een brouwerij een handje helpt bij de start van de onderneming.

Dubbel betalen
Een dubbel gevoel dus. Menig adviseur zet op het lijstje van financieringsmanieren de brouwerij aardig onderaan. Niet zomaar: een bank wil doorgaans alleen het geld terugzien, een familielid ook. Een brouwer verbindt aan een lening of borgstelling ook een afnameverplichting die zich vaak niet alleen beperkt tot bier.

En dan ontstaat al snel een situatie waarin er dubbel betaald gaat worden: én een vergoeding voor de lening én hogere inkoopkosten.

Overstappen
Begrijp me goed. Als een brouwer zijn nek uitsteekt om een ondernemer in het zadel te helpen mag daar gerust wat tegenover staan. Als een lening of borgstelling echter niet meer nodig is, moet het natuurlijk wel mogelijk zijn dat er gewisseld kan worden van leverancier. Tegenwoordig is het zelfs een fluitje van een cent om van bank te wisselen met behoud van rekeningnummer.

Veranderen van brouwer is echter te vaak een dagdroom. En het wordt alleen maar erger: niet alleen bij bestaande panden is vaak sprake van een gedwongen afnameverplichting, ook bij nieuwbouw gebeurt het tegenwoordig.
 
Beschikkingsrecht
Koninklijke Horeca Nederland (KHN) maakt zich druk over de tarieven van brouwers. En terecht. Waar ik me druk over maak is de onmogelijkheid om ook na einde borgstelling en financiering zelf het beschikkingsrecht te hebben over de eigen onderneming. Vaak moet zelfs bij verkoop van de onderneming toestemming aan de brouwer gevraagd worden.

Dit leidt niet zelden tot ingewikkelde verkoopprocedures en een neerwaarts effect op de verkoopprijs. Iets voor een volgende ronde in het gevecht tussen KHN en de brouwers? Voor nu wens ik u als ondernemer veel geluk en voorspoed toe in uw gedwongen huwelijk, maar blijf attent op de huwelijkse voorwaarden.

Reacties zijn welkom op thierry.neufeglise@4ratio.nl.