Champagne steekt energie in duurzame wijnbouw, vertelde PR-directeur Thibaut Le Mailloux afgelopen zomer.
Zo wordt al het water dat in de wijnkelders voor reiniging wordt gebruikt gerecycled en verdwijnt 100.000 ton snoeihout uit de wijngaarden in de ovens die gebruikt worden bij de productie van de flessen, die zelf bovendien steeds lichter in gewicht worden.
Na deze uitleg, werden we bij Elzenduin Beach verwend met een informele, staande champagne-lunch. Met schijnbaar gemak had Marco Westmaas gerechten van de vaste kaart met minimale wijzigingen van de receptuur op de wijnen afgestemd.
Alleen de langoustine weigerde zich te voegen tot een perfecte combinatie met champagne, zei sommelier Allard Sieburgh. Ze waren opvallend droog, de 6 champagnes die we kregen voorgezet.
Rijper geoogst
Een dosage is steeds minder nodig, zo wordt gezegd, doordat de druiven rijper worden geoogst dan vroeger, een gevolg van de klimaatverandering de verbeterde technieken in de wijngaard. Toch waren de zachte, volle, lichtzoete, notige en patisserie-achtige aroma’s van de brut nature Esprit de Vrigny van Roger Coulon een onverwacht rijpe verrassing, vervolmaakt door zijn romige, zeer fijne mousse.
Dat de chardonnay in de blend (met pinot noir en pinot meunier) 7 maanden op hout heeft gerijpt zal daaraan ook hebben bijgedragen. Hij werd de onbetwiste winnaar van een mooie stranddag. Wat een prachtwijn, verkrijgbaar bij Ovino.
Houtvergist wit
2 bijzondere witte wijnen die ik eveneens reken tot de mooiste wijnervaringen van de laatste paar maanden, komen uit Spanje en Italië. Het zijn houtvergiste witte wijnen van minder bekende druivenrassen, die opvallen door hun spanning en complexiteit.
De witte Priorato Usatges van Costers del Siurana heeft flink wat lucht nodig om tot zijn recht te komen. Maar dan toont de schoonheid zich in een mooie gestructureerde eenheid van fruit, mineralen, noten, kruidigheid en houttonen.
De wijn van Garnatxa Blanca, Macabeu, Moscatel de Alejandría, Xarel-lo is zacht en rond in de mond, met marsepein- en anijsachtige aroma's en een pittige kruidigheid. Gegist en gerijpt op nieuw Limousin-eikenhout. Smaakte bij mij thuis erg goed bij de pasta met paprika, venkel, knoflook en varkenshaas.
Trebbiano dorato
Nóg mooier vind ik Nur van La Distesa uit de Marche in Italië (Castelli di Jesi), die ik leerde kennen op een proeverij van restaurant De Burgemeester in Linschoten, dat deze en andere Italiaanse wijn zelf importeert. Nur is gemaakt van trebbiano dorato, verdicchio en malvasia toscana, die biologisch worden geteeld.
Lage opbrengst (30 hectoliter per hectare), kleine productie (1.700 flessen). Overigens is trebbiano dorato geen lid van de uitgebreide trebbiano-familie, maar een andere naam voor bombino bianco. Het gebruik van overrijpe druiven en de vinificatie op de schillen (zeer ongebruikelijk bij witte wijn) in open vaten, gevolgd door een jaar rijping op oude barriques, geven deze wijn een heel speciaal oxidatief karakter.
Jaargang 2008
Volgens de producent is de wijn na 2 jaar aansluitende flesrijping op zijn best. Ik dronk jaargang 2008. De licht troebele, goudgele wijn geurt naar rabarber en Vin Santo. Hij is intrigerend complex, met aroma’s van paddenstoelen, karamel, honing, amandelen, bloemen, mineralen en abrikoos. Mooie zuurgraad, vol en rond in de mond, maar ook licht stroef van de tannine door de vergisting op de schillen.
Restaurant De Burgemeester schenkt de wijn met gastronomisch succes bij ‘gebraiseerde kalfsnek met gebakken Coquilles Saint-Jacques, roulleaux van ganzenlever en schuim van witlof’, vertelde sommelier/wijnadviseur Jaco Gouwen van Grandi Vini.